Friedrich Nietzsche to postać absolutnie nietuzinkowa. Radykalne podejście do tematyki chrześcijaństwa i zachodniej kultury czy cyniczna ocena ludzkiej natury tego filozofa nadal u większości osób wywołuje bunt i niezgodę. W dużej mierze jest to spowodowane wyparciem i trudnością w zaakceptowaniu odmiennego punktu widzenia. Przeczytaj, co sądził Nietzsche o otaczającym go świecie.
Ileż krwi i zgrozy leży na dnie wszystkich „dobrych rzeczy”!
Chciałbym, żeby zaczęto od szanowania siebie: wszystko inne wypływa z tego.
Jeżeli ktoś żyje z tego, że zwalcza wroga, jest zainteresowany tym, aby wróg pozostał przy życiu.
Jeśli zbyt długo patrzysz w czeluść, czeluść zaczyna patrzeć na ciebie.
Kiedy widzisz, że zwycięża prawda, zawsze pytaj, jakie potężne kłamstwo za nią walczyło.
Koniec końców kocha się swą żądzę, a nie to, czego się pożąda.
Ku wojnie wychowany ma być mąż, niewiasta zaś ku wytchnieniu wojownika.
Najpoważniejszym sposobem zdeprawowania młodzieńca jest nauczyć go wyżej cenić tych, którzy myślą tak jak on, niż tych, którzy mają odmienne poglądy.
Niektórym nie należy podawać ręki, lecz łapę. Chcę przy tym, aby twa łapa i pazury miała.
Prawdziwy mężczyzna lubi dwie rzeczy – niebezpieczeństwo i zabawę, dlatego lubi kobiety, gdyż są najniebezpieczniejszą zabawą.
Przekonania są bardziej niebezpiecznymi wrogami prawdy, niż kłamstwa.
Szczęście mężczyzny brzmi: ja chcę. Szczęście kobiety: on chce.
To, co było uśpione w ojcu, budzi się w jego synu i często znajduje w synu odkrywcę sekretu ojca.
To, co wielkiem jest w człowieku – iż jest on mostem, a nie celem.
W zemście i w miłości kobieta jest większym barbarzyńcą niż mężczyzna.
Wszędzie, gdzie istnieje obłęd, istnieje też ziarno mądrości i geniuszu.
A ci, którzy tańczyli, zostali uznani za szalonych przez tych, którzy nie słyszeli muzyki.
Kto sobie nie ufa, kłamie zawsze.
Kto nie umie przysiąść na progu chwili, puszczając całą przeszłość w niepamięć, kto nie jest zdolny trwać w miejscu jak bóg zwycięstwa, nie doznając zawrotu głowy ani lęku, ten nigdy nie dowie się, czym jest szczęście.
Powiadam wam, trzeba mieć chaos w sobie, by zrodzić gwiazdę tańczącą.
Nie przywiązywać się do żadnego człowieka, chociażby najmilszego, każdy człowiek jest więzieniem i cieśnią.
Ludzie najczęściej okłamują sami siebie, innych okłamują raczej wyjątkowo.
Kto się sam poniża, chce być wywyższony.
Jest to niedorzecznością, chcieć popchnąć swą istotę ku jakiemuś celowi. To my wynaleźliśmy pojęcie „celu”, w rzeczywistości celu nie ma…
Niegdyś mówiło się o każdej moralności: „poznacie ich po ich owocach” ; ja mówię o każdej moralności: jest ona owocem, po którym rozpoznam glebę, gdzie wyrosła.
Wprawdzie jestem lasem i nocą ciemnych drzew; lecz kto nie lęka się mojej ciemności, ten pod mymi cyprysami znajdzie również pnącza róż.
Co tworzy u ciebie historię każdego dnia? Przypatrz się swoim nawyknieniom, z których się ona składa: czy są one wytworem niezliczonych drobnych tchórzostw i lenistw, czy też twej waleczności i wynalazczego rozumu?
Być niezależnym, to rzecz najnieliczniejszych, jest to przywilej silnych.
Kto zaś porywa się na to (niezależność), mając najsłuszniejsze bodaj prawo, lecz nie będąc zmuszonym do tego, ten dowodzi, iż jest prawdopodobnie nie tylko silny, lecz aż do szaleństwa zuchwały.
Zwiesz się wolnym? Myśl, co tobą włada, usłyszeć pragnę, nie zaś, iż z jarzma jakiego umknąć się zdołałeś.
Może cię też zainteresować: Anthony de Mello – cytaty z książki „Przebudzenie”
Na moim blogu pokazuje wam alternatywną drogę we wszystkich sferach życia. Sama nimi kroczę i też chce, żebyście poszli ze mną. Zapraszam we wspólną podróż!
Wujaszek Nietzsche potrafił porządnie, mentalnie przypieprzyć 🙂